این نقاشی در اوایل خودکشی ونگوگ در ژوئیه 1890 ایجاد شد.
هنوز هم رنگ طلایی منحصر به فرد روی صفحه نمایش وجود دارد، اما پر از نگرانی و غم و اندوه است. آسمان آبی تیره با ابرهای تاریک پوشیده شده است و آنقدر سنگین است که برای نفس کشیدن بیش از حد سنگین است. هوا به نظر می رسد جامد است، یک گروه از کلاغ کم پرواز کثیف، افق های خفیف و سکته های خشونت آمیز از سکته های خشونت آمیز به ظاهر سرکوب، شورش و ناامیدی می افزاید. تصویر بسیار آشفته است و مسیر سبز به درون گندم زرد افزوده می شود، که موجب نگرانی و هیجان می شود. این تصویر نشانه هایی از تنش و جهل در همه جا را نشان می دهد. به نظر می رسد یک کتاب ساکت و متشکل از رنگ ها و خطوط باشد.
در روز دوم، در 27 ژوئیه 1890، او به مزرعه گندم آمد و یک ضربه به قلبش زد. در 29 ژوئیه 1890 ون گوگ این جهان را از عشق دیوانه اش ترک کرد اما بی رحمانه یخ سردش را رها کرد ...
دیدن این نقاشی و نشان دادن احترام و جشن ون گوگ!
امکانات
پیشنمایش
